بحران هویت

بحران هویت از جمله مواردی است که در زمان و مرحله ای از زندگی افراد رخ میدهد.

نظریه اریکسون

اولین فردی که بحران هویت را مطرح کرد اریکسون بود. نظریه اریکسون آن بود که افراد در سن نوجوانی دچار بحران هویت می شوند.

بحران هویت در مورد این افراد با مطرح کردن سوالاتی نمایان می شود.

سوالاتی مانند چه کسی بودن؟ هدف از وجود آنها دراین دنیا چیست ؟ و سوالاتی مانند این نمایان میشود.

نکته قابل توجه آن است که ممکن است بحران هویت الزاما مختص سن نوجوانی نباشد و دیرتر اتفاق بیفتد. ولی اگر رشد به صورت نرمال پیش رود معمولا در سن نوجوانی بروز می کند.

نظریه جیمز مارسیا

بعد از اریسکون، جیمز مارسیا فردی بود که به تحقیق در زمینه بحران هویت پرداخت.

جمیز مارسیا بحران هویت در افراد را شامل 4 قسمت می دانست:

1. اولین گروه افرادی هستند که در حال کسب هویت هستند.
   این دسته از افراد، افرادی هستند که اهل بحث و جدل هستند. تعارض و دوگانگی در آنها زیاد است. حقیقت طلب و مضطرب هستند.
   افراد این گروه تازه در پی این هستند که هویت خود را پیدا کنند. و همین ویژگی موجب می شود که افرادی جستجوگر باشند.
   
   
2. دومین گروه افرادی هستند که هویت خود را کسب کرده اند.
   پس این گروه از افراد به استقال ایمنی رسیدند. یعنی ارزشها و معیارهای درونی را برای خود پیدا کرده اند و طبق آن عمل می کنند.
   و مجموعه این ویژگی ها با آنها حالت سازگاری فعال داده است نه منفعل.
3. سومین گروه افرادی هستند که به آنها هویت ضبط شده می گویند.
   این گروه از افراد به دنبال هویت خود نرفته اند بلکه هویت خود را از اطرافیان خود گرفته اند.اطرافیان مانند خانواده، دوستان، مرجع قدرت می تواند باشد.
   عواملی نیز میتواند موجب شود تا هویت خود را کسب کنند و تمام رفتارهایشان بر اساس همان مبنا تعریف کنند.افراد این گروه افرادی هستند که از جستجو پرهیز کردند و افراد متعصبی میشوند.
   یعنی چارچوب کلیشه ای دارند و طبق آن عمل می کند. افراد جزم اندیش و متعصب جزء این گروه هستند.
4. چهارمین گروه ، هویت آشفته است.
   افراد این گروه، افرادی هستند که نمیخواهند دنبال هویت خود باشند.و تعهدی هم نسبت به خود احساس نمی کنند.
   افراد بلاتکلیف، خوش گذران، افرادی که عزت نفس و خودکنترلی پایینی دارند در این گروه قرار دارند.
   افراد این گروه هیچ ارزش درونی خاصی برای خود و برای تصمیم گیریهایشان ندارند.
   

نویسنده : دکتر آناهیتا نعمت زاده – Dr anahita nematzadeh