روان درمانی

 روان درمانی یک شیوه درمانی است برای درمان اختلالات روانی و حل مشکلات عاطفی و هیجانی که بر مبنای رابطه بین روان‌درمانگر و مراجع شکل می‌گیرد. روان درمانی یک روش درمانی برای درمان اختلالات روانی، رفتاری و شخصیتی می‌باشد که توسط روان درمانگری که در اکثر موراد یک روانشناس است انجام می‌شود. در این نوع درمان اختلالات بدون دارو و تنها با روش‌های مبتنی بر گفتگو و تکنیک‌های رفتاری، درمان می‌شوند.

هدف آن کمک به درمانگران است که رفتارها، شناخت‌ها، هیجان ها، و دیگر ویژگی‌های فردی خود را، در جهت درمان مطلوب تغییر دهند.

این شیوه درمانی برای اختلالات روانی و مشکلات روان شناختی و هیجانی است و مبتنی بر رابطه منحصر به فرد بین روان‌درمانگر و مراجع است. در این شیوه از ابزار کلامی و همچنین تکنیک‌های مختلف برای دست یافتن به تغییر استفاده می‌شود. روان‌درمانگری بر دوپایه «رابطه» و «ارتباطات» به شکل کلامی و غیرکلامی استوار است. رابطه‌ای حرفه‌ای بین بیمار و درمانگر است که مبتنی بر اصالت، جدیت، صمیمیت و آزادی است.

مشاوره بیشتر جنبه سطحی و چگونگی حل یک مشکل و یا برخورد با یک موضوع می باشد. اما رواندرمانی مرتبط است با چگونگی افکار و اندیشه ها و احساسات و رفتارهای یک فرد. در رواندرمانی هدف ایجاد تغییراتی در افکار و احساسات و در نهایت تغییر در رفتار فرد می باشد. در رواندرمانی بیشتر با شخصیت و نگرش فرد سرو کار داریم و هدف ایجاد تغییر در طرز نگرش فرد است.

طول دوره درمانی متفاوت می‌باشد ممکن است از 10 جلسه تا 50جلسه طول بکشد و بسته به نوع بیماری دارد. و به اشکال مختلفی مانند درمان انفرادی، گروه درمانی، زوج درمانی و خانواده درمانی صورت می‌گیرد.